Osteoporose en depressie

Osteoporose, oftewel een verminderde botdichtheid, is een veel voorkomend probleem in Nederland. In bevolkingsonderzoek werd gevonden dat 52 van de 1000 mannen en 166 van de 1000 vrouwen boven de 55 jaar een verminderde botdichtheid hebben. Het vervelende van osteoporose is dat het een vaak onopgemerkte aandoening is, omdat het bij velen op zichzelf staand geen klachten geeft. Pas als een botbreuk op vreemde wijze ontstaat, kan het opgemerkt worden.

Er zijn al verschillende risicofactoren voor osteoporose bekend. Onder andere een hoge leeftijd, roken en het langdurig gebruik van corticosteroïden geven een verhoogd risico op botontkalking. Nu is gebleken dat ook de psyche een rol speelt bij botverlies. Zo is uit twee meta-analyses, waarin verschillende studies werden vergeleken, gebleken dat het hebben van een depressie een risicofactor is voor osteoporose. Met name bij jonge vrouwen die nog niet in de overgang zijn en bij wie de diagnose van een zware klinische depressie is gesteld, werd een sterk verband gevonden tussen depressie en botontkalking. In één onderzoek werd geopperd dat het risico met name ligt in de medicijnen, SSRI's, die gebruikt worden bij een depressie. Toch zijn er ook aanwijzingen dat de depressie zelf leidt tot een verminderde botdichtheid. Zo wordt gedacht dat depressie het sympathisch zenuwstelsel activeert bij stress. Dat zorgt ervoor dat binnen het bot noradrenaline wordt afgegeven, wat een schadelijk effect heeft op de osteoblasen, de cellen die het bot opbouwen.

Er bestaan verschillende medicijnen voor de preventie en behandeling van osteoporose. Maar hiernaast zijn er ook een aantal vitamines en mineralen die een goed effect hebben op de botdichtheid. Zo zijn o.a. calcium, vitamine D, vitamine K, strontium, fosfor en magnesium, maar vooral een combinatie van genoemde stoffen, goed voor onze botten.

(Bronnen: 'NHG standaard osteoporose 2005' en 'Osteoporose:het verband tussen brein en botten. Medisch dossier jaargang 13 nr 2 februari 2011, p.10-13')